Met de beëdiging van de drie wethouders, Emko Dolfing [pvda], Gert-Jan Bent[Christenunie] en Gerard Lohuis[CDA] is gisteren de coalitie van start gegaan. De constructieve en open dialoog tussen de coalitiepartijen waar GroenLinks deel van uitmaakt, heeft gezorgd voor een sociaal en duurzaam akkoord op hoofdlijnen waar het college nu mee aan de slag kan.
De vorming van een nieuwe coalitie ging de afgelopen weken niet zonder slag of stoot. De eerste besprekingen met D66 bleken snel vast te lopen door een volledig gebrek aan vertrouwen dus enerzijds PVDA, ChristenUnie,CDA en anderzijds D66. D66 was amper bereid om constructief te zoeken naar een gezamenlijke visie, waardoor het overleg snel strandde.
De besprekingen met GroenLinks gingen daarentegen voortvarend van start. De partijen hadden elkaar snel gevonden in een gezamenlijke visie waarbij Sociaal en Duurzaam als rode draad in het akkoord werd gesponnen. Twee intensieve weken van besprekingen waarbij de sfeer open, constructief en gelijkwaardig was, leidde tot het huidige coalitieakkoord waar alle partijen zich volledig in kunnen vinden.
Bij enkele oppositiepartijen bleken de druiven tijdens de raadsvergadering van gisterenavond erg zuur te zijn. D66 koos voor een wilderiaanse opstelling en vond de coalitie en het akkoord, het resultaat van bestuurscultuur, zonder dat D66 ook maar enig moment kon hard maken waarop zij die mening baseert. Zo kan je elk voorstel en beleid wel afserveren onder de noemer 'bestuurscultuur'.
De VVD was zwaar teleurgesteld omdat zij als derde partij niet door de overige partijen was uitgenodigd om deel te nemen. Het gemor over het GVVP [verkeersplan] bleek daarbij het doel te misen omdat de coalitie het staande beleid dat door de Raad is goedgekeurd, gewoon gaat uitvoeren. Er zal echer geen nieuw beleid worden ontwikkelt in de komende jaren.
De beide gemeentebelangen partijen van Kerssies en De Haas toonde zich minder onverzoenlijk. Al hadden beide partijen inhoudelijk kritiek, toch tonen beide partijen zich constructief te willen opstellen in de komende periode.
De bijna persoonlijke weerzin bij D66 kreeg nog een staartje omdat bij de benoeming van de wethouders, D66 ineens wilde afwijken van de bestaande procedure. Waar het gebruikelijk is om een benoeming te accorderen of blanco te stemmen wilde D66 ineens ook de mogelijkheid om tegen te stemmen.
Een feitelijk onjuiste procedure omdat op deze manier D66 een motie van wantrouwen wilde uitspreken, wat bij benoeming van een college niet aan de orde is. Een motie van wantrouwen is gericht op specifiek beleid en / of op het functioneren van wethouders en niet op benoemingen van personen. Daarmee heeft D66 de toon gezet voor de komende jaren waarbij zij zich blijkbaar meer laat leiden door emoties dan door inhoud.