Het coalitie akkoord verraadde het al. De komende vier jaar zou niets doen het adagium worden. Met de bespreking van de Diftar heeft de coalitie dit bewezen. Men gaat niets doen en schuift alle verantwoordelijkheid weg naar toekomstige coalities.
Het is een veelbesproken plan. Diftar. Tarieven voor het scheiden van afval. En dat scheiding keihard nodig is blijkt wel uit de immense vervuiling van onze oceanen. [1] Deze vervuiling is immens gevaarlijk voor mens en dier.[3] Nu al komt via de voedselketen, microplastic in ons lichaam terecht. Je zou zeggen, genoeg redenen om zo snel mogelijk elke vorm van afval, en vooral plastic, uit ons milieu te weren. [2]
Maar nee, deze coalitie besluit niets te doen. Ondanks dat het gerichte afvalbeleid van de vorige coalitie, wat al geleid heeft tot een hoog percentage gescheiden inzameling, blijft deze coalitie achterover leunen. Dat hier op termijn onze gezondheid ernstig in gevaar komt, schijnt voor deze coalitie geen probleem te zijn. Noch dat nu al vele dieren bezwijken als gevolg van al het plastic dat wij achteloos in de natuur dumpen.
De coalitie vroeg zich af waarom er zoveel haast bij is. Verbijsterend zoveel naiviteit of is het gewoon arrogantie. Wat deze coalitie niet wilt beseffen is dat de natuur zich niets aantrekt van politieke kleur of opvattingen. Klimaatverandering, verlies van biodiversiteit en de vergifting van onze natuur met plastic afval, treft ons allemaal. Niemand uitgezonderd.
De coalitie doet er beter aan om zich te onttrekken aan haar kleingeestige ideologische opvattingen en de realiteit onder ogen te zien. Afvalscheiding, 100%, is keihard nodig als we voor toekomstige generaties een gezonde en leefbare planeet willen achterlaten. Niets doen is geen optie beste Pvda, Cda, Gemeentebelangen en Vvd.
[1] https://www.plasticsoupfoundation.org/dossiers/wat-is-plastic-soup/
[2] https://www.wnf.nl/wat-wnf-doet/themas/plastic-soep.htm
[3] https://www.plasticsoupfoundation.org/dossiers/gezondheidseffecten/